Bir şeyleri değiştirebilir miyiz?

Bazen hükümetler tarihin en karanlık dönemlerini canlandırmak isterler, tıpkı Polonya’da 2016 yılında muhafazakar yönetimin kürtajlara karşı bir haçlı seferi ilan etmesi ve hatta 2020 yılında düşükleri soruşturması gibi.

Bu hareket devasa kalabalıkları harekete geçirdi ve insanlar öfkelerini göstermek için ellerinde pankartlar ve palto askılarıyla sürüler halinde sokaklara döküldü. Herhangi bir siyasi sistemde hükümetin aptallığına karşı bir panzehir bulmak için halkın en önemli aracı protesto etmektir. Doğru, sokağa çıkmak yasaları değiştirebilir, başkanları düşürebilir ve bir ulusun kaderini dönüştürebilir.

Ama aslında her zaman kulağa geldiği kadar görkemli değildir. Evet, bazen güzel bir Van Gogh tablosu üzerinde sıcak çorba olabilir, ancak çoğu zaman aslında oldukça tehlikeli ve hayati tehlike yaratabilir. Sadece 2011 yılında Kahire, Mısır‘da Tahrir meydanında baskıcı bir hükümeti protesto eden milyonlar arasında değil, “Güvenlik güçleri ve protestocular arasındaki şiddetli çatışmalar en az 846 kişinin ölümüne ve 6,000’den fazla kişinin yaralanmasına neden oldu”. Sadece 2014 yılında Ukrayna’nın başkenti Kiev’de düzenlenen ve Ukrayna’nın Rusya’nın siyasi baskısına cevap vermeyi bırakıp Avrupa Birliği’ne uyum sağlamasını talep eden Euromaidan protestolarında değil – ki bu protestolar, hükümetin yetkililere kendi halkına saldırma emri vermesinin ardından 108 sivilin ölümü ve 18 polis memurunun yaralanmasıyla sonuçlandı.

Göstericilere karşı şiddet sadece otoriter Belarus’ta değil, sadece Gürcistan ya da Moldova gibi demokrasi mücadelesi veren ülkelerde değil, Fransa’da da yeni emeklilik reformunu protesto etmeye çalışırken Fransız çevik kuvvet polisinin sizi yakalaması oyunun bir parçasıdır.

Fransızların öğrenci protestolarıyla 1229 yılına kadar uzanan uzun bir geçmişi var. Salı günü bir tavernadan kovulduktan sonra ayaklanan öğrenciler, yıkım ve şiddet olaylarına neden oldu.

Avrupa tarihinde isyanlar, ayaklanmalar ve halk hareketleri her zaman var olmuştur, ancak bunların bugün tanıdığımız biçimlerini almaya başlaması, işçi sendikalarının ortaya çıkmaya başladığı on sekiz yüzlü yıllara rastlar. İşverenleriyle toplu pazarlık yapmaya ve hükümetin çalışma alanındaki kararlarını etkilemeye başladılar. Cumartesi günlerinin tatil edilmesinin ve 40 saatlik çalışma haftasının uygulanmasının nedeni onların kitlesel hareketleridir. Bu, haftada 100 saatten başlayarak özellikle sıkıntılı bir süreçti. Ancak bu kolay bir başarı değildi. 1870’te Batı Avrupa’da yaygınlaşan yasal değişiklikler sendikalaşma hareketini güçlendirdi ve daha aktif protesto biçimleri gelişti. Kadın hareketi de o dönemde ivme kazanarak yepyeni bir kitlesel protesto sanatı geliştirdi.

Bugün demokratik ülkelerde kabul edilebilir protesto biçimlerini düzenleyen ve yöneten yasalar vardır ve fikir özgürlüğü, örgütlenme özgürlüğü ve ifade özgürlüğü temel haklardır. Bununla birlikte, kıta genelinde bunların nasıl gerçekleştirildiği veya nasıl engellendiği konusunda çok fazla çeşitlilik bulunmaktadır.

Konuklar:

Emma Reynolds, yıllardır CliMates Avusturya ve Fridays For Future ile çalışan, iklim ve biyoçeşitliliğin korunması için uluslararası kuruluşlarla kampanyalar düzenleyen bir iklim adaleti aktivistidir.

Yana Sliemzina Harkiv, Ukrayna’da çalışan bir gazeteci ve yazardır. Rusya-Ukrayna savaşı ve Kharkiv Oblastı’ndaki toplumsal, kültürel ve siyasi süreçler hakkında haber yapan bölgesel bir yayın organı olan Gwara Media’nın uluslararası versiyonunda editörlük yapmaktadırlar.

Martin Bright şu ana kadar hakkında resmi sırlar adlı bir Hollywood filmi çekilen tek konuğumuz, bir göz atın! Kendisi 30 yılı aşkın bir süre gazetecilik yapmış, Observer’da İçişleri Editörü ve New Statesman’da Siyasi Editör olarak çalışmış ve halen Index Censorship için çalışmaktadır.

Fransa protestoları: Fransız çevik kuvvet polisi emeklilik reformu duyurusu sırasında protestoculara coplarla saldırdı

İklim protestocuları Van Gogh tablosunun üzerine çorba attı

Polonya neden büyük protestolara sahne oluyor

Mısır’ın devrimi: Hayal edilemeyenin gerçekleştiğini gördüm

Maidan şehitleri: Kiev’in kanlı devriminden on yıl sonra

Değişim için haykırmak: Avrupa’daki öğrenci protestolarının kısa tarihi

Standard Time talk show S2E08: Freedom’s Footsteps

Yaratıcı ekip

Réka Kinga Papp çapa

Daniela Univazo yazar-editör

Merve Akyel sanat yönetmeni, Eurozine

Szilvia Pintér yapımcı

Priyanka Hutschenreiter proje yöneticisi

Julia Sobota altyazıları ve çevirileri

Zsófia Gabriella Papp dijital yapımcı

Yönetim

Judit Csikós finans

Réka Kinga Papp genel yayın yönetmeni

Csilla Nagyné Kardos ofis yönetimi

Video Ekibi

Reedy Media of Kraków

Gergely Áron Pápai Görüntü Yönetmeni

Üretim Sonrası

Nóra Ruszkai video editörü

István Nagy baş video editörü

Milán Golovics diyalog editörü

Sanat

Victor Maria Lima animasyon

Crypt-of-Insomnia tema müziği

Translated by

Co-funded by the European Union