Kunnen we iets veranderen?

Soms willen regeringen de donkerste periodes uit de geschiedenis naspelen, zoals in Polen in 2016, toen de conservatieve regering een binnenlandse kruistocht tegen abortussen uitriep en in 2020 zelfs miskramen onderzocht.

Deze actie mobiliseerde gigantische mensenmassa’s en mensen gingen massaal de straat op, gewapend met borden en kleerhangers om hun woede te tonen. Het belangrijkste instrument van het publiek in elk politiek systeem om een tegengif te vinden voor de domheid van de overheid is protesteren. Dat klopt, de straat op gaan kan wetten veranderen, presidenten ten val brengen en het lot van een natie veranderen.

Maar het is eigenlijk niet altijd zo glorieus als het klinkt. Ja, soms kan het een leuke hete soep zijn op een schilderij van Van Gogh, maar vaak kan het behoorlijk gevaarlijk en levensbedreigend worden. Niet alleen onder de miljoenen mensen die protesteerden tegen een repressieve regering op het Tahrirplein in Kairo, Egypte in 2011, waar “Gewelddadige botsingen tussen veiligheidstroepen en demonstranten resulteerden in ten minste 846 doden en meer dan 6.000 gewonden”. Niet alleen bij de Euromaidan protesten in de Oekraïense hoofdstad Kiev in 2014, waarbij werd geëist dat Oekraïne niet langer zou toegeven aan de politieke druk van Rusland en zich in plaats daarvan zou aansluiten bij de Europese Unie – waarbij 108 burgerslachtoffers vielen en 18 politieagenten omkwamen, nadat de regering de autoriteiten had opgedragen hun eigen mensen aan te vallen.

Violence against protesters is part of the game not only in authoritarian Belarus, not only in the struggling democracies of Georgia or Moldova, but also in France when one is trying to protest against the new pension reform, and the French riot police gets hold of you.

De Fransen hebben een lange geschiedenis met studentenprotesten die teruggaan tot 1229. Toen studenten in opstand kwamen nadat ze op Vastenavond uit een taverne waren geschopt, wat resulteerde in vernielingen en geweld. .

Rellen, opstanden en volksbewegingen zijn altijd aanwezig geweest in de Europese geschiedenis, maar pas in de achttiende eeuw begonnen ze de vormen aan te nemen die we vandaag de dag herkennen, toen vakbonden opkwamen. Ze introduceerden collectieve onderhandelingen met hun werkgevers en begonnen regeringsbeslissingen op het gebied van arbeid te beïnvloeden. Hun massabewegingen zijn de reden dat de zaterdag vrij is en de 40-urige werkweek werd ingevoerd. Dit was een bijzonder moeizaam proces, beginnend bij meer dan 100 uur per week. Maar dit was geen gemakkelijke prestatie. Wettelijke veranderingen die zich in 1870 in West-Europa verspreidden, maakten de vakbondsbeweging sterker en er ontstonden actievere protestvormen. De vrouwenbeweging kwam in die tijd ook in een stroomversnelling en ontwikkelde een hele nieuwe kunst van massaprotesten.

Tegenwoordige democratische landen hebben wetten die aanvaardbare vormen van protest regelen en reguleren, en de vrijheid van mening, de vrijheid van vereniging en de vrijheid van meningsuiting zijn basisrechten. Er is echter veel variatie in de manier waarop deze worden gerealiseerd – of ingeperkt op het continent.

Gasten:

Emma Reynolds is een activiste voor klimaatrechtvaardigheid die al jaren samenwerkt met CliMates Oostenrijk en Fridays For Future en campagnes organiseert met internationale organisaties voor de bescherming van het klimaat en de biodiversiteit.

Yana Sliemzina is een journalist en schrijver die werkt vanuit Kharkiv, Oekraïne. Ze zijn redacteur voor de internationale versie van Gwara Media, een regionaal verkooppunt dat verslag doet van de Russisch-Oekraïense oorlog en maatschappelijke, culturele en politieke processen in de oblast Kharkiv.

Martin Bright is de enige gast die we tot nu toe hebben gehad waar een Hollywood-film over is opgenomen met de titel Official Secrets, check it out! Hij heeft meer dan 30 jaar als journalist gewerkt, was Home Affairs Editor van de Observer en Political Editor van de New Statesman en werkt momenteel voor Index Censorship.

Protesten in Frankrijk: Franse oproerpolitie valt demonstranten met wapenstokken aan tijdens aankondiging pensioenhervorming

Klimaatbetogers gooien soep op schilderij Van Gogh

Waarom Polen enorme protesten heeft

Egyptische revolutie: Ik zag het onvoorstelbare gebeuren

De Maidan-martelaren: tien jaar na de bloedige revolutie in Kiev

Huilen naar verandering: Een korte geschiedenis van studentenprotesten in Europa

Standard Time talk show S2E08: Freedom’s Footsteps

Creatief team

Réka Kinga Papp anker

Daniela Univazo schrijver-redacteur

Merve Akyel art director, Eurozine

Szilvia Pintér producent

Priyanka Hutschenreiter projectmanager

Julia Sobota bijschriften en vertalingen

Zsófia Gabriella Papp digitaal producent

Beheer

Judit Csikós financiën

Réka Kinga Papp hoofdredacteur

Csilla Nagyné Kardos kantoor administratie

Video-team

Reedy Media van Krakau

Gergely Áron Pápai DoP

Postproductie

Nóra Ruszkai video editor

István Nagy hoofd video editor

Milán Golovics dialoog editor

Kunst

Victor Maria Lima animatie

Crypt-of-Insomnia themamuziek

Translated by

Co-funded by the European Union