Biblioteka protetyczna: aktywny amputowany

Björn Eser z bloga Active Amputee uważa, że sposób, w jaki podchodzimy do protetyki powinien ulec zmianie. Jest miłośnikiem spędzania czasu na świeżym powietrzu, tym bardziej od czasu amputacji, ale nie zgadza się z ograniczeniami wsparcia społecznego i medycznego dla osób niepełnosprawnych.

Dzięki niestrudzonemu dążeniu do poprawy warunków dla osób po amputacji, Björn Eser lub Active Amputee, stał się znaczącą postacią w walce o mobilność. W tym odcinku Gagarina Eser rozmawia z redaktor naczelną Eurozine, Réką Kingą Papp, o protezach, sportach na świeżym powietrzu i o tym, dlaczego mobilność nie powinna być luksusem.

Czytaj więcej o Björnie Eserze i jego przygodach na jego blogu Active Amputee blog.

Temat mobilności i niepełnosprawności został również omówiony w odcinku Standard Time “Granice normalności”, który miał swoją premierę w lutym tego roku:.

.

Niepełnosprawność zawsze była częścią ludzkiej kondycji; integracja i dostępność nie są łaskami, które należy rozszerzać, ale środkami, które przyniosą korzyści wszystkim. Europejskie przepisy są całkiem dobre, ale praktyka często pozostaje w tyle. W tym odcinku Standard Time omawiamy dostęp, zakwaterowanie i postawy.

Translated by
Display Europe
Co-funded by the European Union
European Union

Translation is done via AI technology. The quality is limited by the used language model.

Published 4 September 2024
Original in English

Newsletter

Subscribe to know what’s worth thinking about.

Related Articles

Cover for: Ukrainian refugees with HIV adjust to care abroad

On top of housing, work and schooling, Ukrainian refugees with HIV face an additional, urgent difficulty: how to access the antiretroviral medicines they need to suppress the virus. In Poland, they face a particular stigma, causing many HIV positive refugees to conceal their health status.

Cover for: The animals we mourn

Literary expressions of grief across the ages use representations of nature as soothing metaphors. But rarely does the death of non-human life merit a thanatography. Could literature that finds a non-anthropomorphic means to grieve for other sentiment beings provide our desperately needed resensitization to the natural world?

Discussion